Να γίνουν τα Απολυμαντήρια Καλαμαριάς τόπος Ιστορικής Μνήμης

Να γίνουν τα Απολυμαντήρια Καλαμαριάς τόπος Ιστορικής Μνήμης

Να γίνουν τα Απολυμαντήρια Καλαμαριάς τόπος Ιστορικής Μνήμης

Με ένα λουλούδι στη θάλασσα της Αρετσούς στην Καλαμαριά, και το άναμμα 22 κεριών, στη μνήμη των 22.000 αθώων θυμάτων, κυρίως παιδιών, που δεν πρόλαβαν να ζήσουν τη νιότη τους, ολοκληρώθηκε η εκδήλωση της Επιτροπής Πρωτοβουλίας για την ανακήρυξη των «Απολυμαντηρίων» σε τόπο Ιστορικής Μνήμης και να δημιουργηθεί Μουσείο.

«Η πρωτοβουλία ξεκίνησε το 2019 και αγκαλιάστηκε ευρύτερα και πλέον μπορούν να κινηθούν από τη σημερινή κυβέρνηση οι απαιτούμενες διαδικασίες, ώστε το αίτημα της επιτροπής να γίνει πράξη» είπε ο βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υφυπουργός Εξωτερικών, Γιάννης Αμανατίδης, που συμμετείχε στην εκδήλωση.

Στη μνήμη των προσφύγων τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή και ακούστηκε ο ήχος της ποντιακής λύρας από συγκρότημα με παραδοσιακές φορεσιές.

Στην αρχή της εκδήλωσης εκ μέρους της Επιτροπής Πρωτοβουλίας για την ανακήρυξη των Απολυμαντηρίων Καλαμαριάς σε Τόπο Ιστορικής Μνήμης, καλωσόρισε τους συμμετέχοντες ο Στέφανος Καργάκης και έδωσε στη συνέχεια τη σκυτάλη στον Μανώλη Λαμτζίδη, συντονιστή της εκδήλωσης, αντιπρόεδρο του Περιφερειακού Συμβουλίου Κεντρικής Μακεδονίας, ο οποίος αναφέρθηκε στο ιστορικό της ίδρυσης της Επιτροπής, στην απόφαση να δημιουργηθεί Επιτροπή από τον τότε πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και να δημοσιευθεί η σχετική απόφαση με ΦΕΚ στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης.

Τόνισε μάλιστα πως είναι ευτυχές το γεγονός πως υπάρχει ομόφωνη απόφαση της σημερινής σύνθεσης του δημοτικού συμβουλίου Καλαμαριάς, να ενταχθεί στο χωροταξικό σχέδιο η δημιουργία μνημείο στα Απολυμαντήρια Καλαμαριάς.

Από τα Απολυμαντήρια Καλαμαριάς, από το 1916 έως το 1924 πέρασαν περίπου 355.000 άνθρωποι - πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία, τον Πόντο, τον Καύκασο- εκ των οποίων 22.000, άφησαν εκεί, την τελευταία τους πνοή.

Ο πρόεδρος του Ιστορικού Αρχείου Προσφυγικού Ελληνισμού του δήμου Καλαμαριάς, Ανανίας Τσιραμπίδης, με φωνή τρεμάμενη, μιας και η οικογένειά του είχε θύματα στα Απολυμαντήρια Καλαμαριάς, τόνισε πως «πέρασαν από εδώ πολλές χιλιάδες προσφύγων της Ανατολής. Εικοσιδύο χιλιάδες πέθαναν, κυρίως από αρρώστιες».

Ανέφερε μάλιστα πως μικρός όταν ήταν είχε ακούσματα στα παρακάθια που έκαναν οι πρόσφυγες στο χωριό του, «ότι σε αυτό το χώρο μέσα σε παραπήγματα έζησε εκείνη την περίοδο για ένα επτάμηνο η γιαγιά μου, Άννα, που έχασε από τις αρρώστιες και τις κακουχίες στενούς συγγενείς της. Για όλους αυτούς που χάθηκαν, για όσους επέζησαν τους οποίους χαρακτήριζε η εργατικότητα, η εντιμότητα, ο σεβασμός και η αλληλεγγύη, ρίζωσαν στη νέα πατρίδα δουλεύοντας σκληρά και υπομονετικά. Ταλαιπωρήθηκαν, πέρασαν κακουχίες, στερήθηκαν σωστή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, θυσιάστηκαν για τα παιδιά τους. Ας είναι αιώνια η μνήμη τους. Ναι, για όλους αυτούς τους προγόνους μας έχουμε υποχρέωση να δημιουργήσουμε αυτό το μνημείο μνήμης και τιμής, εδώ που πρωτοπάτησαν την πατρική γη. Το Ιστορικό Αρχείο Προσφυγικού Ελληνισμού θα συμβάλλει με κάθε μέσο που διαθέτει για την πραγματοποίηση αυτού του έργου».

 

 

Close